Dag 4 - Ma. 12 november

Om 04.15 uur opgestaan, jawel! Want Adrie blijkt ook jarenlang Tai Chi gedaan te hebben dus Car en Adrie gaan naar het park aan de overkant van de straat. Er was ons gezegd dat hier 's ochtends Tai Chi werd gedaan door groepen mensen. Nou, ik de wekker gezet, dacht die Adrie zit er vast niet, maar ja, ik moest wel gaan kijken natuurlijk. In de lift nam ik me al voor om tot 05.00 uur te wachten, kwam ie niet, dan weer naar bed. Maar... surprise surprise, hij zat er al. Wij naar het park, pikkedonker. Hier en daar stonden inderdaad mensen heftig te gymen, met armen en benen te zwaaien etc.etc. Het was 04.45 uur, dus we dachten, misschien begint het om 05.00 uur. We gingen op een bankje zitten, zien we ineens een hele vette rat onder een ander bankje vandaan rennen. We schrokken ons gek en sprongen tegelijkertijd op van onze eigen bank, daar zou er toch ook wel een onder kunnen zitten. Het werd 05.05 en wel wat meer actie van nog meer mensen in het park, maar niksnieTaiChi... toen zijn Adrie en ik zelf maar aan de gang gegaan. Adrie doet ook YinYan Kempo en ik de 24 uur vorm doen en nog wat Baqua. Zo'n drie kwartier bezig geweest, terug naar hotel, koppie thee en wachten op de rest van de meute. Om 07.00 uur heb ik Dik en Adrie Reina wakker gemaakt.

Om 09.00 uur in de bus voor een stadstour. We zijn in het 5e district: Cholon. We zien iedereen met gezichtsdoekjes, soms zie je alleen nog een spleetje met hun ogen... en sommige dames ook met lange handschoenen (niet voor de high tea dus!), Rene legt uit dat de doekjes voor smog zijn en voor de meeste dames om nog een reden, namelijk dat ze een lichte teint willen houden. Want dat staat voor schoonheid. Ook de handschoenen zijn daarvoor bedoeld, stel je voor dat je bruine 'armpen' krijgt. Rene vertelt heel veel tijdens de stadstour. HCM City telt officieel 5,4 miljoen inwoners en onofficieel 8,2 miljoen, dat komt met name door bijv. familieleden die van het platteland komen en ongeregistreerd bij familie in de stad gaan wonen.

We stoppen in de Chinese wijk bij een groot gebouw, de Chinese markt, dit gebouw is door een rijke Chinees aan de stad geschonken. Het is trouwens een grote verkeerschaos, Rene vertelt dat er gemiddels 13.000 doden per jaar in het verkeer vallen, met name onder de motorrijders. Het is een groothandel dus we worden niet lastig gevallen met Madam, T-shirt?/Mister Come in and see please?. Tot en met 1939 was China de overheerser in Vietnam, vandaar dat er een behoorlijke Chinese groep in Vietnam vertegenwoordigd is.

Na de markt gaan we naar de Thien Hau Pagode, heel bijzonder, met heel veel kleine keramiekbeeldjes. Binnen hangt een groot schilderij van een godin met haar wachters. Zij hielden de schepen op zee in de gaten en in geval van schipbreuk kwam deze godin in actie met haar wachters om de drenkelingen te redden. Ook hangt er de officiele originele Franse verklaring uit 1860. (Vietnam heeft ook een tijd onder het juk van de Fransen geleefd). In deze verklaring staat dat 'deze pagode beschermd dient te worden'. Verschillende toeristische organisaties hebben deze tempel inmiddels tot beschermd monument uitgeroepen. In de tempel ruikt het heerlijk naar wierook. Er hangen van die gigantische wierookspiralen, die 2 tot 4 weken nodig hebben om op te branden. Aan de spiraal hangen briefjes met gelukswensen.

Het is heel druk op straat, we vragen ons af waarom, Rene vertelt dat de mensen drie keer dag inkopen doen, ze hebben namelijk geen koel- of vrieskisten thuis staan en moeten dus voor zowel ontbijt, lucht en avondeten steeds vers gaan halen. Weer in de bus vertelt Rene dat je soms nepgeld op straat ziet liggen. Onder geen beding mag je dat oppakken. Dat geld staat namelijk symbool voor het geld van een overledene. Men gelooft dat door dit geld weg te gooien je het ongeluk (van de dode) van je af kunt gooien.
En dan gebeurt het: BAM!!! We knallen met de bus ergens bovenop. We hebben het net over ongeluk en geld oprapen en wij knallen met de bus op een geldwagen met daarin 2 politiemensen. Foute boel! Het is absoluut niet de schuld van onze chauffeur Nham. Een klein busje probeerde langs de bus te komen, maar er reed ook een scooter, die moest uitwijken kwam bijna onder bus, bus moest remmen en kwam op de geldauto terecht. De jongen op de scooter viel en heeft wat schaafwonden voor zover we kunnen zien. Lang verhaal kort te maken: we hebben van 11.20 uur toen het gebeurde tot 12.45 uur daar moeten blijven staan. Allerlei politie erbij, iedereen bemoeide zich ermee. De schade moet worden vastgesteld, getuigen moeten worden gehoord en er moet en daar gaat het natuurlijk allemaal om, worden vastgesteld wie er voor de schade gaat op draaien. Een paar dagen later horen we dat het een heel gemeen spelletje is geworden. Uiteindelijke conclusie: onze chauffeur was fout, want de 2 politieagenten treffen natuurlijk geen blaam. De totale schade is 10 miljoen Dong (ongeveer 500 Euro), de busmaatschappij, de baas van Nham, betaalt een deel, de man van het busje betaalt een deel en ook Nham moet zelf uit eigen zak maar liefst 4 miljoen betalen. Natuurlijk halen we in de bus het nodige voor hem op, bijna 2/3. We gaan nu eerst terug naar het hotel voor de lunch en daarna nog voor het middagprogramma op pad: naar het PTT gebouw! Prachtig mooi oud gebouw en natuurlijk een mooie foto van het standbeeld van Ome Ho. Daarna hebben we op het dakterras van het Ritz hotel een cappucino gedronken en zijn we lopend terug gegaan naar het hotel, nog langs de Binh Tay markt gegaan, ook een gigantische drukte, waanzinnig om mee te maken, van verse vis tot ontzettend veel T-shirts, tassen, noem maar op.

Op de terugweg door het park heeft Dik zijn schoenen laten poetsen voor 40.000 Dong (2 euri) en hebben we met een deel van de groep dus ruim een uur op de kruising naar de avondspits staan kijken. Er zijn verkeersvrijwilligers die daar in hun uppie gewoon de hele mikmak regelen. Geweldig. Adrie en Car hebben nog even in het park een Tai Chi demo gegeven.'s Avonds zijn we buiten het hotel gaan eten, op een lokatie langs de rivier. Met een live bandje dat wederom van die sambalbij muziek speelde... Car werd even helemaaaal gestoord er van. Merkte dat ze de stilte van eigen huis even miste. Wat een drukte, wat een herrie, in de stad, in het hotel, op het terras. Dus heel even in d'r uppie de benen gestrekt. Domper van de avond werd toen Rene vertelde dat onze bus tot donderdag tenminste wordt vastgehouden door de politie alsmede alle papieren van onze chauffeur. Dat houdt in dat we alle spullen uit de bus moeten halen en morgen in een andere bus stappen met nieuwe chauffeur Dung en bijrijder Tuan. We balen er allemaal van... we hebben niet eens afscheid kunnen nemen van Nham en Tuyen (zijn bijrijder).