Dag 19 - Di. 27 november 2007

Jarig!! Heppie beursdee to me! Om 06.00 uur op en 07.30 uur weg en het is zonnig. Via Dik maffe cadeautjes van mijn zusjes gehad (meiden, helemaaaal te gek die maffe muismat!) en een lieve kaart van Mam (dank Mam!) Van Dik een gouden Boeddhahanger en door sommigen van de groep word ik ook verwend: een zelfgemaakte stenen olifant als briefhouder van Ton, een Boeddhakop van hout van Reina, Adrie en Eef (en die mafkezen hebben ook worstjes van gisteren ingepakt, plus mijn eigen regenjas en een rol zoute koekjes), van Marrie en Gerrit een uil-beeldje (had Marrie van Dik gehoord dat ik gek op uiltjes ben), Van Rene heb ik twee beelden gehad, waarbij het schaamrood me op de kaken stond toen ik hem bedankte voor de boekensteunen en het bleken dat niet te zijn, maar de God van de Aarde (voor aardse zaken) en de God van het Geld (voor de nodige balans met de God van de Aarde). Je ziet ze hier veel in altaartjes waar dan fruit en wierook voor geofferd staat. Ze zijn in de kleuren van mijn kantoor, ik ga ze mooi in mijn bib zetten tussen de boeken. Later kreeg ik van Giang, onze Viet-gids ook nog een lief cadeautjes, een spiegeltje met parelmoer inleg bovenop (voor special girl who brings joy to Vietnam --- tuurlijk). En, verrassing: de bus is versierd! Blijkt dat Dik al die tijd slingers in zijn tas had, heeft ze aan Rene gegeven en die heeft ‘s morgens vroeg de bus versierd. Leuk he?!

Tot de orde: Rene vertelt waarom de karbouw geen tanden in zijn bovengebit heeft en de tijger aan zijn strepen komt. Zit zo: karbouw (hierna K) loopt met boer in veld, tijger (hierna T) loert vanuit de bosjes en vraagt zich af waarom K zich zo laat ringeloren en afstraffen door de boer. Even later ziet de T gelegenheid dat aan K te vragen, waarop K zegt dat dat komt door de toverkracht, de magie van de boer. Nou denkt T, zulke magie wil ik ook wel, kun je dat aan hem vragen? Ja, zegt K, ben d’r gek, dan wordt ie boos op mij, vraag het zelf maar. Dus de tijger vraagt dat aan de boer. Boer zegt, chips, mijn magie ligt nog thuis, maar zeg dat maar niet tegen de K, ik ga naar huis om het te halen. Maar... omdat ik je niet vertrouw moet ik je wel aan de touw leggen. De boer doet touw om en om om de T heen en bindt hem vast aan een boom. Daarna legt hij stro in een rondje om de boom heen en steekt het in de fik. De T brult en brult en probeert zich los te wrikken. De K ligt in een deuk van lachen, past niet op, struikelt en valt zijn tanden uit zijn bovenbek. Als even later het vuur gedoofd is en het touw van de tijger af, zijn de strepen die blank zijn de strepen waar het touw heeft gezeten en de zwarte zijn de zwartgeblakerde... Leuk verhaaltje he?

In dit gebied worden zoete aardappels gekweekt en de mensen lopen hier veel met een helm op, zo’n militaire groene of een tropenkleur. Wie wil kan er vast een kopen voor 30.000 Dong (E 1,50). Ook worden er veel kleine visjes en garnalen en kalamaris gekweekt in de ze streek en wordt de waterpijp gerookt, als je dat nog nooit gedaan hebt, niet doen, alsof je dronken bent, zo voelt het. In deze streek wordt ook honden- en kattenvlees gegeten, omdat dit een delicatesse is, luxe en duurder, zullen wij niet bang hoeven te zijn dat wij het op ons bord krijgen. Zal wel zo zijn, maar mijn maag draait om als ik een vrachtauto vol met hondjes voorbij zie komen die op weg zijn naar de slacht. ‘s Lands eer, ‘s Lands wijs zegt Rene, zij snappen bijv. niet dat wij paardenvlees eten... Zal best allemaal, maar voor een honden- en kattenvriend wel ff slikken hoor. Ik ga wel op letten of ik Cho (hond) of Mea (kat) op de kaart zie staan...

We zien veel vrachtauto’s ons tegemoet komen. Rene vertelt dat dit hulptransporten zijn met rijst op weg naar het Zuiden, omdat ze daar last hebben van de wateroverlast. We zien ook veel groene pakketjes langs stalletjes langs de weg. Hier zit gefermenteerd varkensvlees in, een specialiteit van deze streek. Verder ook veel kokosnoten en ananas. Een fijne zoete soort ananas, iets kleiner dan in het Zuiden. Ook hier weer een legende, ben je er klaar voor:
- er was eens een vervelend rotkind, een meisje dat grof en brutaal tegen haar ouders was. Die ouders waren dat spuugzat en hebben haar het huis uitgezet. Het kind ging naar het bos en ging me een partij aan het janken. Zoveel dat haar tranen in de aarde zaadjes vormden en jahoor, daar kwam de ananasplant uit. Het meisje ging weer naar huis en was ineens een zoet kind, net zo zoet als haar ananassen zijn...
Onderweg een heerlijke Vietnamese lunch gehad. We rijden door Ning Bing, waar de huizen, een soort flats waanzinnig door waterrot zijn aangetast, het vocht gecombineerd met het zout van de zee, trekt hier van buitenaf de muren in, het ziet er niet uit. Sommige huizen langs de kant van het water vallen bijna om, omdat de fundering is weggerot.

Iedere streek kent zijn eigen specialiteit, de streek waar nu rijden heeft een soort vruchtenkoek, een combinatie van kokosnoot, kleefrijst en gember. Rene heeft wat gekocht en brengt het rond in de bus zodat we het kunnen proeven. Best lekker. Onderweg zien we een fiets aankomen, tenminste dat vermoeden we, het ding is zo waanzinnig volgeladen dat de oude man er naast loopt. Dit noemen ze een Ho Chi Minh fiets, niet om te fietsen, maar om voorraad op te versjouwen, prachtig gezicht!
De bus stopt even verderop, zodat we hem kunnen opwachten om foto’s te maken.
Op het water zien we veel duwbakken en boten met kolengruis uit Halong Bay, deze worden getransporteerd naar diverse locaties in Vietnam en per auto naar diverse fabrieken waar dan kolenbriketten van gemaakt worden (branden zo’n 4 uur).

‘s Avonds nog even koffie gedronken bij Hoey.

Was een reisdag vandaag, behoorlijke tijd in de bus gezeten met nodige leuke fotostops. In het nieuwe hotel aangekomen, wacht nog een verrassing: bloemen van de manager namens het hotel. Prachtige rozen in mooi rose papier. En nog een... het kan niet op: na het diner heeft Dik samen met Rene voor een echte heuse taart gezorgd voor de hele groep, met koffie en thee na het diner. Rene biedt me de taart aan, Dik betaalt de koffie en thee. Wat een heerlijke verjaardag gehad zo. (En Mam, heb je mijn bloemen gehad?)
Tot morgen.