zaterdag 1 december 2007

Dag 23 - Za. 1 december 2007




Vanmorgen lekker relaxed ontbijtje, heerlijk geslapen onder kilo's dekbed. Vanmorgen twee puppies gered. Ze waren met een dun koord om hun nek en een stalen ketting vastgebonden, maar ze waren door het draaien en spelen helemaal in elkaar gekomen en stikten bijna! De koordjes zaten zo strak om hun nek dat ik mijn nagel er niet eens onder kon krijgen. Gelukkig had Fred een mes bij zich en Adrie en ik hebben ze bevrijd. De beestjes waren zo dankbaar! (zie foto). Als ik nu aankom rent die kleine witte meteen naar me toe. Ik heb de man van wie de hondjes zijn er op aangesproken, of het helpt weet ik niet. 's Lands wijs, 's lands eer meldde ik gisteren, maar daar heeft dit niets mee te maken, dit is puur mishandeling. Gelukkig heb ik ook moederhond gezien die me met een hartelijke lik over mijn hand kwam bedanken, leek het wel. Zij zorgt wel voor ze, als ze naar de drukke weg loopt en de kleintjes achter haar aan, snauwt ze ze af, zodat ze terug gaan.

Eerst gaan we met het kleine busje naar de markt in CanCau, waar de Flower H'Mong samenkomt. Deze markt is niet alleen een verkoopplaats, maar ook een ontmoetingsplaats waar mannen met elkaar rijstwijn drinken en de waterpijp roken, jongeren elkaar ontmoeten en vrouwen hun mooiste kleurrijke kleding aantrekken. Werkelijk een sensatie om in rond te lopen. Onderweg zien we al veel Flower H'Mong op weg gaan naar de markt. Er wordt van alles verkocht en keurig in secties ingedeeld: links van de weg zitten dames van alles te bakken op kooktoestellen, links vind je honderden gekleurde prachtige stoffen, onderaan is het 'restaurant' waar verse varkens worden aangesneden, gebraden en in een soort bamisoep worden verwerkt. Het ziet er smakelijk uit zoals ze zitten te eten met elkaar. Iets hogerop vind je de paarden, varkentjes, buffels/karbouwen. (zie foto). Op de terugweg nog een paar mooie foto's gemaakt vanaf het hoogste punt (1200 meter). De huizen hier zijn vaak van klei gemaakt. Deze klei wordt in een soort bekisting gekieperd en dan heel goed aangestampt, daarna wordt de bekisting verwijderd (alsof je een cake uit een bakvorm haalt) en de blokken worden op elkaar gestapeld. Een goed aangestampt huis gaat zo'n 100 jaar mee.
De bergen zijn werkelijk tot aan de toppen bewerkt met van alles en nog wat, van mais, natte rijst en droge rijst tot thee. De Fransen noemden de Flower H'Mong Meo (kat) omdat ze op katachtige manier tegen de bergen opklimmen. Het is ook ongelooflijk om te zien hoe vooral de kleintjes op blote voetjes over de velden rennen en tegen de bergwanden oplopen.

Onderweg ook nog gelachen, we zitten in een 29-persoons busje met 30 man. Onze chauffeur ziet even verderop politiepost. Bus stopt, Tuan onze bijrijder eruit, die gaat lopen, om de hoek stoppen we en Tuan stapt weer in... dat gebeurt 2x.

Daarna lunch aan de overkant gehad, best lekker. En met Bon, een lokale gids zijn we met 15 uit de groep een wandeling van zo'n 14 km. gaan maken, half 2 vertrokken we en om half 5 waren we terug. Door de dorpen gegaan van de Flower H'Mong en de Thy people, heel veel kinderen onderweg die meteen naar ons toe kwamen rennen. Geweldig zoals ze hier met de kids omgaan. Kleine broertjes en zusjes worden door iets oudere broertjes en zusjes op de rug gedragen. Vanavond om 1900 uur diner aan de overkant en daarna op tijd naar bed. Morgenochtend weer een wandeling om 08.00 uur daarna gaan we naar de markt waar diverse etnische minderheden bij elkaar komen.

Tot morgen! (Ik kan nog steeds niet zelf op de weblog kijken dus helaas jullie berichtjes/reacties niet doorgeven... wellicht morgenavond in Sapa beter).

Geen opmerkingen: