Prachtig hotel in Hanoi, Eef, Reina/Adrie, Dik en ik en de 2 anderen die in Sapa in de kleinere mindere kamers hebben gezeten hebben nu de mooiste kamer. Onze kamer is een balzaal met 2 bedden en een balkon. Sapa rent hier vrolijk rond.
Vanmorgen na ontbijt op pad gegaan, we zijn de hele dag weggeweest. Eerst naar het mausoleum van Ho Chi Minh, een deel van de groep gaat in de rij om langs zijn gebalsemde lichaam te lopen, de anderen gaan met Rene mee buitenkant bekijken. Dik en ik zijn binnen geweest, heel eerbetoon voor die man hoor. Met allerlei wachters er om heen, je mag niets mee naar binnen nemen, geen tasje, telefoon, camera, niets... Vond het heel indrukwekkend. De bouwstenen van dit gebouw zijn uit heel Vietnam gekomen. Iedere Vietnamees wil hier 1x in zijn leven naar toe, in de zomermaanden komen er dan ook tienduizenden tegelijk.
We bezoeken ook het presidentieel paleis waar HCM eigenlijk helemaal niet wilde wonen, de man was heel eenvoudig. Hij verbleef daarom in de bijvertrekken van de bedienden, ook daar zijn we geweest. Hij heeft hier van 1954-1958 gewoond. (Pres.Clinton is hier in 1999 of 2000 ook nog geweest.)
Daarna naar zijn huis geweest dat gebouwd naar een huis van de Thy, op palen dus. De Amerikanen hebben nooit geweten dat hij zo dichtbij in Hanoi woonde/werkte. Hier heeft hij vanaf 1958 tot aan zijn dood in 1969 gewerkt en gewoond.
We bezoeken ook de eenzuilige pagode (ergens in dit verslag van 30 dagen staat eenzame pagode, bij de militaire begraafplaats met slachtoffers Hanoi, dit moet dus eenzuilige zijn...) Deze pagode is in 1049 gebouwd onder het Ly-regime.
Ook gaan we naar het monument voor de onbekende soldaar en aansluitend naar de Tempel van de Literatuur (Van Mieu tempel) uit 1070. Deze tempel is opgedragen aan Confucius (551 v Chr - 479 v Chr), we zien een groot beeld van hem met 2 van zijn beste leerlingen naast hem. In deze tempel vinden we 82 schildpadden beelden met steles erop (gegraveerde platen) waarop de namen van de 82 afgestudeerde doctorandussen staan die hier staatsexamen hebben gedaan. Sinds 1980 is de tempel van de literatuur uit gebruik en verhuisd naar Hue (hebben we toen langs de Perfume rivier kunnen zien).
We bezoeken ook de Ngoc Son tempel (1125 - 1400 Tran dynastie) waar Generaal Tran Hung Bao wordt vereerd als held van het land. Dat is die generaal die de mangrove bosjes aan de kust in de fik stak en palen schuin onder water plaatste). Daar gaat ook een legende over. De generaal kreeg het zwaard waarmee hij overwon van de goden: een deel van het zwaard viste hij op en het andere deel kreeg hij erbij. Toen de strijd gewonnen was werd Tran benaderd door een gigantische schildpad die uit het water omhoog kwam. Deze schildpad wilde het zwaard hebben om het terug te brengen naar de eigenaar. Tran heeft het zwaard overdwars in de bek van de schildpad gedaan en het dier verdween voor altijd in de diepte. Nog steeds ziet men af en toe schildpadden in het Hoan Kiem meer, het belangrijkste meer van Hanoi, hoewel dat niet zou kunnen vanwege zoetwater. En, tijdens een van de US bombardementen is ook een hele grote schildpad boven komen drijven, met lengte van 2 meter, deze is opgezet en ergens in een museum te bekijken.
Na nog een heerlijke ijskoffie op een terrasje zijn we naar het beroemde waterpoppentheater van Vietnam gegaan, zij reizen de hele wereld over, leuke kleine sprookjes met poppen in/op het water die vanaf de achterkant met stokken bediend worden door mensen achter een gordijn, begeleid met live muziek en zangeressen, hartstikke leuk om te zien. Toen nog even door de stad gewandeld, lekkere shake op het dakterras (7 trappen op) van City View en daarna lekker diner in een gezellig restaurantje dat ook door Lonely Planet wordt aanbevolen. Met de bus terug, Sapa ligt heerlijk achter Dung te slapen als ik instap. Hij heeft Dung wakker gehouden toen die 's middags tukje wilde doen.
In Hanoi staan trouwes veel gebouwen nog uit de Franse tijd die nu vaak door ambassades worden gebruikt. Het is een prachtige lekker drukke stad, morgen hebben we vrij en gaan we eerst de koffers herinrichten en wegen (koffers echt max 21 en handtas max 6 - dat gaan wij niet redden met het hoofd van Ome Ho...).
De sfeer in de groep is gelukkig grotendeels terug, zou toch jammer zijn geweest anders.
Groet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten