Het is nu zondagochtend 11.30 uur en we gaan zo lunchen en daarna in de bus voor de 110 km reis naar Sapa. Even snel berichtje op de weblog...
Ergens onderweg stappen we over in onze grote bus weer en hebben we onze koffers ook weer terug. Zal wel lekker zijn, drie dagen zelfde broek (nee, geen onderbroek, die hadden we schoon bij ons) toch wel lekker om weer eens lekker op te frissen. Vanmorgen om 07.00 uur ontbijt en toen een ochtendwandeling van circa 7 km. gemaakt naar het dorpje Bang Pho(Flower H'Mong). Rene zei dat er wat lichte stijging in de weg zou zitten, dat die stijging zo'n 6 km lang was zei hij er niet bij, manmanman, dat is moeilijk lopen hier in de ijle lucht, we zijn vrij hoog. Tenminste, een paar hebben er best moeite mee. (ik ook hoor, ben niet zo goed in klimwerk... maar op de het vlakke land loop ik iedereen er uit, dat je dat maar weet...)
We zijn de 'contrabeweging' vanmorgen waarbij we de kleurrijke Flower H'Mong op weg naar de markt tegemoet lopen. Ze lopen met varkens, karbouwen/buffels, honden, kippen, jerrycans met rijstwijn, allerlei fruit, zoals de susuvrucht in grote manden op hun rug... Leuk om te zien. Hier wordt dus onderweg al van alles verhandeld zodat de goede kwaliteiten vaak de markt niet eens halen. Sterker nog, sommigen kunnen halverwege al weer naar huis, leeggekocht.
We zijn op bezoek gegaan bij Meneer Ho. Meneer Ho heeft een vooraanstaande positie in de H'Mong gemeenschap, hij wordt vaak als soort dorpsoudste/adviseur geraadpleegd, weet heel veel en stookt de beste rijstwijn van de streek (60%). We mogen met zijn allen naar binnen bij het gezin Ho en krijgen de rijstwijn, allemaal uit hetzelfde glaasje, niet moeilijk doen.
Weigeren zit er niet in, tenzij je zegt dat je medicijnen slikt, dat is de enige reden dat hij je voorbij loopt. Ik laat m gewoon ' de pil' zien en hij loopt door. Maar binnen no time heeft hij door dat Dik die aan de andere kant zit, bij mij hoort en die krijgt er 4 achterover te drukken (bottoms op he!) en hij komt mij toch nog een glaasje brengen. Sterk spul! Je voelt het zakken, de paar km terug zal ik wel terug zweven. Meneer Ho is onder de indruk van Dik en gaat graag met hem op de foto (zie foto dus). Hij geeft ook nog een demonstratie van het dansen met de stok met munten. En speelt de Canfluit waar ook weer hele speciale pasjes in het rond gedanst bij worden. Hier heeft hij 7 jaar op gestudeerd. Rene heeft eretitel in dit gezin, hij moet meneer Ho vader noemen en meneer Ho noemt hem zoon, dat betekent dus ook drinken! Er is een behoorlijke traditie hier wat drinken betreft: kom je te laat dat moet je wat de rest al gedronken heeft bijdrinken, ga je eerder weg dan moet je dat wat de anderen nog denken te gaan drinken voordrinken. Rene heeft een zak snoep voor de kinderen, koek voor de vrouwen en sigaretten voor de mannen bij zich dat op het altaar ter verering van de voorouders wordt neergelegd.
Bij terugkomst om half 11 zijn we nog naar de markt gelopen waar diverse etnische minderheden hun waren te koop aanbieden of komen kopen. Hartstikke druk en we krijgen het advies mee om net zo hard terug te duwen als je vooruit wil komen. Deze mensen duwen hun eigen volk ook opzij als ze er door moeten. Moet er even aan wennen om zo'n vrouwtje wat niet doorloopt opzij te duwen, maar zij doet het net zo hard bij mij als ze besluit om te draaien. Ik krijg me toch een oplawaai, opzij!
Terug drinken we koffie aan de overkant en straks hebben we lunch in de 'kantine' waar we de eerste avond diner hadden. Dan in de bus en op naar Sapa, de een na laatste bestemming. Hier was het behoorlijk koud 's avonds, overdag gaat het wel, en zeker als je lange wandelingen maakt lopen de druppels als snel over je rug.
Ik kan nog steeds niet zelf op de weblog komen, misschien vanavond in Sapa. Mocht je een dringend berichtje achter willen laten, mail anders naar cmehofland@wanadoo.nl
Groet, tot morgen of vanavond
Geen opmerkingen:
Een reactie posten